Վերջին օրերին Հայաստանի շրջաններում մի ուրվական է շրջում: Դա քոսոտ խոսքի ուրվականն է, մարդամեկը, ով հանրապետական կուսակցության ղեկավարից ստացավ ՀՀ իշխանական աթոռները և իր կիսագրագետ, ոչնչի փորձ և գիտելիք չունեցող թիմով հայտնվեց պետական կառավարման ղեկին:

Արմեն Սարգսյանը նախագահ էր դարձել սահմանադրության խախտմամբ: Պառլամենտի կողմից նրան նախագահ նշանակելուն նախորդող վերջին վեց տարիների ընթացքում եղել էր նաև այլ պետության քաղաքացի: Նրա կողմից ստորագրած բոլոր հրամանագրերը, ներառյալ կառավարության անդամների՝ պաշտոնների նշանակման վերաբերյալ ապօրինի են:

Էլիտաների ճգնաժամի մասին է վկայում նաև ու հատկապես այն, երբ իրենց հաշվին միլիոններ ունեցող մարդիկ քաղաքական պասիվության համար մուննաթ են գալիս նրանց վրա, ովքեր ամբողջ օրը ստիպված են աշխատել ընտանիք պահելու համար, իսկ շարժումների գեներացրած բողոքի ակցիաներին մասնակցելու պատճառով ստիպված են աշխատանք փոխել:

Եռաբլուրում միտինգ արեցին, շիրիմներ կոխկրտեցին, իրար ծեծեցին ու հայհոյանքներ տվեցին: Հիմա էլ որպես նարկոտիկների ապահով տեղադրելու վայր են օգտագործում:

Եթե քեզ թագավոր են ընտրել ու պարզվում է՝ թագը մեծ է քո գլխին, ապա սկզբում այն կընկնի քո աչքերին, և դու ոչինչ չե՛ս տեսնի։

Բանից պարզվում է, որ Ռուբինյանց 2 շենքի 9-րդ հարկի բնակիչ 71-ամյա Ալբերտ Առստամյանը, տեսնելով Փաշինյանին, տնից վերցրել է խնձորն ու նետել նրա ուղղությամբ։

Երբ պատմություն չիմացող կամ մտածված ստող ադրբեջանական կեղծարարները կամ տգետները խոսում են հայերի եկվորություն մասին, ուղղակի հարց տվեք՝ ինչու՞ սեփական թյուրքական լեզվով չունեն «Հայրենիք» բառ, այլ օգտագործում են արաբական «Վաթան» բառը:

Իսկ ի՞նչն է առիթ օգտագործվել բանակից թռնելու համար դատված, սեփական մոր դեմ ցուցմունք տված, իր հակառուսական քարոզով հայտնի, եվրոպական «արժեքների» կրող, Հայաստանում ԼԳԲՏ- ների, այլասերվածների լիակատար աջակցությունը վայելող , ըստ տարբեր գործիչների հայտարարությունների , նաև միասեռական Արման Բաբաջանյանի և հրա հիմնադրած ու ղեկավարած «Հանուն Հանրապետության» (ըստ էության, իրականում «Ընդդեմ Հանրապետության») կուսակցության ներկայացուցիչների կողմից Հայաստանում Բելառուսի դեսպանատան վրա հարձակման համար:

2022-ին Հարավային Կալիֆոռնիայի համալսարանում ես և երեք ամերիկահայ գիտնական (Նաթալի Շահբոլ, Միքայել Մաթոսիան և Հայգ Մանասիան) մի հետազոտություն իրականացրեցինք, որն այն պահի դրությամբ չափազանց արդիական ու կարևոր էր թվում: Հետազոտությունը նվիրված էր Արցախի էներգետիկ ներուժի գնահատմանն ու էներգետիկ անվտանգության մարտահրավերներին 44-օրյա պատերազմից հետո: Կարծում էինք, որ ստացված արդյունքները կարող էին օգնել էներգետիկ խորքային ճգնաժամ ապրող հետպատերազմյան Արցախին: Ամեն դեպքում, հետազոտության նպատակը հենց դա էր:

Անցյալ կեսգիշերից հետո, երբ օրը փոխվեց և սկսվեց Օգոստոսի 23-ը՝ Հայաստանի անկախության հռչակման օրը, անկեղծորեն ասած, սիրտս չէր ենթարկվում մտքիս, և միտքս՝ սրտիս, որ Շնորհավորական ջերմ ու ոգեղեն խոսքեր գրեմ: